Prawo administracyjne jest gałęzią prawa obejmującą zespół norm generalnie-abstrakcyjnych o charakterze materialnym, o mocy powszechnie obowiązującej w znaczeniu podmiotowym, a regulujących sytuację prawną podmiotów niepodporządkowanych organom administracji publicznej.

Normy te działają zarówno bezpośrednio, poprzez ustanawianie w nich obowiązków i uprawnień, których realizacja podlega kontroli organów administracji publicznej, jak i pośrednio, przez stosowanie norm w drodze decyzji administracyjnej organu.